Hexápodo Son a couza que bica as túas lenes palpebras, unha traza Kamikaze que quere morrer nos teus ollos. Son unha couza suicida a acariñar a túa pel de malandrómica e pandeiro. Corre, neno, corre! Sobrevive ao mundo. Vigo, 1987. Estudou Lingua e Literatura Galega e Castelá na Universidade de Vigo. O seu eido de […]

É UMA LONGA ESTRADA REPATRIAR A ALMA Há que se fazer o silêncio para ouvir os dedos sobre o velho piano da ferrovia é uma longa estrada repatriar a alma a rota é na medula descida íngreme ou subida sem estanque – demolir para construir e não fugir do terror sem nome de não ser […]

Quero evaporarme no val máis afastado, cos pómulos tinxidos desta marea negra. Secalo nas augas máis transparentes. Sementar paz e irmandade no asfalto. Camiñar descalza para sentir a modestia das terras que me acollen, e non as teses máis cínicas do asoballamento. Ondear bandeiras tan brancas que caduquen o sangue corrupto. Ser coello de indias […]

A casa lévase por dentro, coma o contrabando e a caña de herbas; coma a esencia, o arroto a ourego do chourizo do porco do ano do porco do horóscopo chinés, “non sabe?” O caso é que a vella morreu, sepultada polo hábitat, olla como te engole, olla como te engole, olla como, olla UN […]

a cousa vermella esta Cousa Vermella: o canto dos grilos é aquí cen mil veces máis potente có aguillón dun infarto estelar. pero ti xa o dis todo. esta bárbara serpe enroscada no pescozo da inocencia que eu fun esta cousa vermella que se fuga do seu centro e xa non é brasa isto que […]

web da Antía Otero Ficha na AELG Wikipedia Dirixe os obradoiros de escrita REVELAR PARA REBELARSE: escribir neste tempo Verse por dentro Ollar as olivas flotando no bote sementes baixo terra a larva na cela do panal Ese fondo oceánico mapa cravado entre embigo e costas Cartografía en pregos Sedimento abisal no que te debuxas (poema […]

Ficha na AELG Facebook Wikipedia Directora do Obradoiro de tradución poética na Illa de San Simón, do ciclo Poetas di(n)versos e do Ponte Poética Que non morran as batallas que me sentan tan ben. Decido se traducirás os meus acenos profundos, se encolaremos os nosos nocellos, decido a nosa voráxine. Ti queres que te aperte forte e […]